Na velikom prostranstvu među biljem i drvećem ugnjezdila se crkvica svete Marine u mestu Rendina, na maloj udaljenosti od Soluna. .

Osim po svojoj neopisivoj lepoti, crkvica je poznata i po svojoj čudotvornosti, budući da ljudi iz mnogih delova Grčke tvrde kako su pronašli rešenje za svoj problem nakon što su išli na hodočašće u ovu crkvu.

Istorija crkve:

Mali hram posebne i jedinstvene lepote, ponos je meštana sela Modi koji su ga i izgradili sredinom 18. veka, kako kažu zapisi. U mestu Modi pripovedaju da je sveštenik po imenu otac Temelis koji je imao vinograd u blizini mesta gde je danas crkva, video u snu svetiteljku kako mu govori da izvadi njenu ikonu iz jednog šupljeg dreveta i da je ostavi u crkvi koja će biti izgrađena. Sveštenik je bio istorijska ličnost i njegovi potomci žive u selu i nose njegovo ime kao prezime.

Prema drugoj verziji (dosta sličnoj) ikona je pronađena u jednom šupljem deblu bresta koji je posekao Turčin kodžobaša. Jedan meštanin Modija mu je svojom zapregom pomogao da prenese drva u Vrasnu i Turčin mu je predao ikonu i dozvolio mu da izgradi crkvu. Koja god da je verzija tačna, na mestu svima poznatom, na glavnom putu, godine 1869. izgrađen je hram od strane majstora iz Epira koji radili u ovim krajevima (crkva u Ano Stavrosu takođe je njihovo delo). Kako je zapisano na osnovu priča meštana, crkvu je darivao sultan sa 400 hektara zemlje i ovo je zapisano u dokumentima koji su kasnije predati Satatu, prvom Grku vlasniku čitluka nakon turske vlasti. Hram je sagrađen na ruševinama jedne starije građevine koja je najverovatnije pripadala antičkoj Aretusi. Veoma blizu mesta gde je hram, u vreme Turaka nalazilo se jedno malo utvrđenje po imenu Buljuk-baša čiji su vojnici kontrolisali zapadni ulaz u Makedonske Tembe
. Vašar svete Marine koji se održava svakog 17.7. ostaje poznat do naših dana, mada se stariji sećaju da je prvih godina kada je crkva sagrađena vašar bio veličanstven jer je i tada imao stotine posetilaca koji nisu marili za teške mogućnosti putovanja i danima su pešačili da se poklone svetiteljki. Pripoveda se da je sa kule tokom nekoliko prvih vašara na dan svetiteljke, silazio jelen kao ponuda svetiteljke kojeg bi stanovnici poslužili posetiocima vašara.

Iako se niko ne seća ni jednog očevica ovog događaja, do pre nekoliko godina mogla se na levom zidu crkve videti jedna alka za koju je, kako se govorilo, jelen bio privezan da se odmori pre nego što ga zakolju. Tradicija kaže da je jelen prestao da dolazi nakon što je jedne godine zakasnio pa su ga meštani odmah zaklali umesto da mu dozvole da se odmori.

Tako su kažnjeni od strane svetiteljke za svoju slabost. Slavlje i vašar su nastavljeni uz jagnje narednih godina. Iako posle Drugo svetskog rata crkva nije više bila na vrhuncu, vratila je svoju staru slavu 1980. zahvaljujući tadašnjem seoskom poglavaru. Ikona svete Marine je bila ukradena, pa vraćena i govori se da se čuva u Crkvi Svete Trojice u Modiju i predstavlja svetu Marinu kako drži u svojoj desnoj ruci mač, a u levoj đavolju kosu. Pripoveda se da je čudotovorna i postoje svedočenja ljudi kojima se svetiteljka ukazala.